Metalcore

İlk dönemlerinde hardcore metal olarak nitelendirilen, ekstrem metal ve hardcore/punk türlerinin karşımıyla ortaya çıkan metalcore son dönemlerde pek bir revaçta, bir çoğunun hiç sevmediği ama icracı gruplardan en az birinin hastası olduğu bu türün geçmişine, türü oluşturan gruplara ve türün kalıcılığına biraz göz atalım.

Su götürmez bir gerçek ki metalcore kesinlikle zor ya da karışık değildir. Gördüğünüz yerde işte bu diyebileceğiniz ancak alt yapısının “core” olma sebebinden kaynaklı arada sırada karıştırabileceğiniz nacizane türlerdendir, hoş, tür ve türev faşistlerinin azaldığı son zamanlarda “tür ayrıştırma” işlemi sadece işinizi kolaylaştıracak ve grup kirliliğinden kurtaracak..

Türün ilk zamanları esasen crossover(değişime uğratılmış – ilerleme yönünde) thrash ile başlıyor. Kayıtlara göre Dirty Rotten Imbeciles 1980’lerde aynı isimli ilk albümüyle temeli attı ve bunu Nuclear Assault ile Suicidal Tendencies takip etti. Mutlaka not edilmesi gereken bir diğer nokta ise genetik olarak crossover (thrash metal ve hardcore sentezi olarak) ve metalcore aynı yapıdalar ancak metalcore daha yavaş olmasının yanı sıra daha ağır, keskin riffleriyle hardcore kökleriyle bezenmiş, thrash ve death metal’in karşımı olarak nitelendirilebiliriz.

Türe yakın müziği ilk icra eden olarak Nuclear Assault ilk heavy metal, hardcore punk meleziyle tacı hak ediyor. Bunun hemen peşi sıra Breakdown ilk zamanlarında sert hard core kökenlerine daha yakın riff’leriyle ve heavy metal kırmasıyla da ilk thrash metal grubu olmuştur. Intergrity, Maximum Penalty, Leeway, Biohazard, Madball, Judg ve Raw Deal o dönemlerde demolarını yayınlayarak türün adeta döllenme süreciyle meşgul olurken New York Hardcore (NYHC) grupları metal sound’una yakın, daha sert, çift bass davullarıyla,distortion’la, srcream (çığlık) vokalli parça yapılarıyla bu süreci hızlandırmış bulundu.

1990’lara gelindiğinde ise daha fazla grup bu sound’un üzerine gitmeye başladı ve Avrupa’da liar ve Congress, Amerikada All Out War, Roschach, Starkweater, Adamantium ve Deadguy gibi gruplar türün döllenme sürecini noktalandırıp, kuluçkaya yatırdılar. Slayer’dan kalma riff ’ler ile hardcore icracıları Converge ise hardcore punk ve thrash metal’in crossover ismiyle harmanlamasına tam olarak uyuyor.

1990’lardan sonra ise milenyum girişinden önce bazı majör firmalar tarza doğru yavaşça ilgi belirtileri gösterdi: Uneath (III: In the Eyes of Fire) ve Norma Jean (Redeemer) gibi gruplar albümleriyle Billboard listesinin 200 sıralamalarında boy göstermeye başladı. Sonra zaman ilerledikçe Billboard listelerinin daha fazla metalcore grubu göreceğinden kimsenin haberi yoktu..

New Wave of American Metal* (Amerikan Metalinin Yeni Dalgası**) – fanlar tarafından bu tarz genel olarak “melodik deathcore” ve “Swedecore”*** türlerinin kalıplarıyla oluştu –

İlerleyen dönemlerde Gothenburg’tan çıkma melodik death metal ile örnek verecek olursak At The Gates ve In Flames’in başını çektiği ve old school metalcore ile oluşmaya başladı. Yani her ne kadar metalcore’u yeni türevler arasında saysak da henüz ülkemiz civarlarında yeni yeni (2-3 yıldır) duymaya başladık. Esasen türün eski ve yeni dönemi, hatta bir felsefesi bile oturmaya başlamış, kendi içinde türlere bölünmüş durumda. Kısa bir özet geçecek olursak melodik death metal’de genel olarak iki gitaristli, brutal vokalleri ve ritmleri peşi-sıra koyarak oluşan, iki gitaristinde sıra sıra lead gitarist olduğu türdür.

Günümüzün öncü metalcore grupları ise Killswitch Engage, Atreyu, Caliban, Trivium, Bleeding Trough, Darkest Hour, As I Lay Dying, All That Remains, Haste the Day, Stil Remains, It Lies Today, Demon Hunter, Zao ve Euneath. Bilindiğiyle alakasız, Norma Jean ve Botch gibi gruplar ise henüz genişlemekte ve hızlı bir biçimde Rorscach ve Deadguy gibi grupların öncü olduğu math ve noise rock türlerinin gitar rifflerine sahipler.